ನಾನು, ಮುರಲಿ ಇಬ್ಬರೂ ಕಲಬುರ್ಗಿಯಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜಿ-ತಾತನ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದೆವು.  ನಾನಾಗ ಹತ್ತನೆಯ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿದ್ದೆ, ನನ್ನ ಸೋದರತ್ತೆಯ ಮಗ ಮುರಲಿ ಪಿಯುಸಿ 1ನೇ ವರ್ಷ. ನಮ್ಮ ಮನೆಯಂಗಳದಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಹಣ್ಣಿನ,ಹೂವಿನ ಗಿಡಗಳು ಇದ್ದು, ಕರಿಬೇವು, ಕಿರುನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ, ಪಾರಿಜಾತದ ಹೂಗಳು ಇತ್ಯಾದಿ ಯಥೇಚ್ಛ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಂತೂ ಗಿಡ ಮುಟ್ಟಿದರೆ ಸಾಕು ಆಲಿಕಲ್ಲಿನ ಮಳೆ ಬಂದಂತೆ ನಮ್ಮ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಉದುರುತ್ತಿದ್ದವು. ನಮ್ಮ ಮನೆಯಿದ್ದ ಜಾಗದ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಹಲವಾರು ಶಾಲೆಗಳಿದ್ದು, ಹುಡುಗರು ಹೊಗುವಾಗ, ಬರುವಾಗ, ಮಧ್ಯಂತರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಅಜ್ಜಿ-ತಾತನನ್ನು ಕಾಡಿ, ಬೇಡಿ ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ ಆಯ್ದುಕೊಂಡೊಯ್ಯಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿಯ ಜೊತೆಗೆ, ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ ನಿಂಬೆಹಣ್ಣು, ಕರಿಬೇವನ್ನೂ ಕೆಲವರು ಹೇಳದೇ ಕೇಳದೇ ಕಿತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವವರೂ ಇದ್ದರು. ಆದರೂ ಅಜ್ಜಿ-ತಾತ ಯಾರಿಗೂ ಇಲ್ಲವೆಂದದ್ದು ನಾನು ನೋಡಿರಲೇ ಇಲ್ಲ; ನೀವಿಬ್ಬರೇ ಇರುವಾಗ (ಇಬ್ಬರಿಗೂ 70+ ವಯಸ್ಸು, ಅಜ್ಜಿಯ ಬೆನ್ನು ಬಗ್ಗಿ ಮುಖ ನೆಲ ಮುಟ್ಟುತ್ತಿತ್ತು) ಯಾರನ್ನೂ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಬಿಡಬೇಡಿ ಅಂದರೂ, “ಪಾಪ ಸಣ್ಣ ಹುಡುಗ್ರು, ತಿಂತಾವ ಬಿಡು; ನಮಗೇನು ಮಾಡ್ತಾವ” ಅಂದು ನಮ್ಮನ್ನು ಸುಮ್ಮನಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಬಂದವರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹುಡುಗರೂ ಅಜ್ಜಿ-ತಾತನನ್ನು ಗೌರವದಿಂದಲೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆನ್ನಿ; ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ ಅವರಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಲೂ ಎಷ್ಟೋ ಮಕ್ಕಳು ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಕೇಳಿ ನೀರು ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದರು. 46 ಡಿಗ್ರಿಯ ಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ ಬಂದವರಿಗೆ ನೀರು ಕೊಡಲೆಂದೇ ಬೋರ್ ವೆಲ್ಲಿನಿಂದ ಒಂದು ಕೊಡ ಹೆಚ್ಚೇ ತಂದು ಇಟ್ಟಿರುತ್ತಿದ್ದೆವು.

ಇಂಥ ಒಂದು ದಿನ, ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗ ನೀರು ಕೇಳಿ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬಂದ. ಅಜ್ಜಿ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ನೀರು ತಂದು ಕೊಟ್ಟರು, ಹುಡುಗ ಕುಡಿದು ಹೋದ. ನಾನು ಸಾಯಂಕಾಲ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ರೇಡಿಯೋ ಹಾಕೋಣವೆಂದು ನೋಡಿದರೆ, ಪಡಸಾಲೆಯ ಗಣಪತಿ / ಗೌರಿ / ರೇಡಿಯೋ ಮಾಡ ಖಾಲಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದೆ! ಟಿವಿಯಿಲ್ಲದ ಆ ಕಾಲದ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ, ರೇಡಿಯೊ ಮನೆಯವರೆಲ್ಲರ ಏಕಮಾತ್ರ ಎಂಟರ್ಟೇನ್ಮೆಂಟ್ ಫೆಸಿಲಿಟಿ ಆಗಿದ್ದು, ಅದಿಲ್ಲದ ನಮ್ಮ ದಿನಗಳು ಓಡುವುದು ಹೇಗೆ? ನಮ್ಮ ಚಿತ್ರಗೀತೆ, ಅಭಿಲಾಷಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳೂ ಇಲ್ಲ; ತಾತನ ಮೂರು ಭಾಷೆಯ ಆರು ನ್ಯೂಸುಗಳೂ ಇಲ್ಲ! ಅಜ್ಜಿಯ ವಂದನಾ ಭಕ್ತಿಗೀತೆಗಳು, ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಇಷ್ಟದ ರಾತ್ರಿ 9.30ರ ನಾಟಕಗಳು, 11ರ ವರೆಗಿನ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತ – ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ರೇಡಿಯೋ ಇಲ್ಲದ ಒಂದು ಸಂಜೆ, ಮೊನ್ನೆಯ ವ್ಹಾಟ್ಸಾಪ್, ಫೇಸ್ ಬುಕ್, ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಮ್ ಗಳಿಲ್ಲದ ಸಂಜೆಯಂತಾಗಿತ್ತು.

ಆಗ ನಮ್ಮನೆಗೆ, ನಮ್ಮ ಅಜ್ಜಿಯ ತಂಗಿ ಅಕ್ಕೂ ಅಜ್ಜಿಬಂದಿದ್ದರು. ಭಾರೀ ಚಾಲಾಕಿನ ಅಜ್ಜಿ ಅವರು. ಅವರಿಗೂ ರೇಡಿಯೋ ಇಲ್ಲದ ದಿನಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಳೆಯುವುದೋ ಅನ್ನಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು, ಕೆಲವೇ ಗಂಟೆಗಳ ರೇಡಿಯೋ-ವಿರಹದಲ್ಲೇ! ಸರಿ, ಸೆರಗನ್ನು ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ ತಯಾರಾದರು. “ಇಂದಕ್ಕಾ, ಬಾ ಇಲ್ಲಿ” ಅಂತ ಅವರಕ್ಕ, ನಮ್ಮ ಅಜ್ಜಿಯನ್ನು ಸಮನ್ ಮಾಡಿ, ಇಂಟೆರೊಗೇಶನ್ ಶುರು ಮಾಡಿದರು. ಮಧ್ಯಾನ ನಾವಿಲ್ಲದ ವೇಳೆ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದಿಟ್ಟು ಮಡಿ ಅಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದೆಯಾ, ಹಿಂದೆ ಹೂವು ತರಲು ಹೋಗಿದ್ದೆಯಾ, ಊಟಕ್ಕೆ ಕೂತಾಗ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿತ್ತೋ ಇಲ್ಲವೋ…… ಇತ್ಯಾದಿ, ಇತ್ಯಾದಿ ನಡೆಯಿತು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು. ಕೊನೆಗೂ ಅಜ್ಜಿಯಿಂದ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿಗೆ ಬಂದ ಹುಡುಗನಿಗೆ ನೀರು ಕೊಟ್ಟ ವಿಷಯವನ್ನು ಹೊರತೆಗೆದರು, ಅಕ್ಕೂ ಅಜ್ಜಿ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ವಿವರವಾಗಿ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಶುರುವಾದವು – ಹೆಸರೇನು, ಯಾವ ಶಾಲೆ, ನೋಡಲು ಹೇಗಿದ್ದ, ಯೂನಿಫಾರ್ಮ್ ಹಾಕಿದ್ದನೋ, ಹಾಕಿದ್ದರೆ ಯಾವ ಬಣ್ಣದ್ದು ಮುಂತಾಗಿ ನಡೆಯಿತು. ಆಗ ನಮ್ಮಜ್ಜಿ ಅದುವರೆಗೂ ಮರೆತಿದ್ದ ಒಂದು ವಿಷಯ ಹೊರಬಿತ್ತು – ಆ ಹುಡುಗ ತನ್ನ ಹೆಸರು ಹೇಳಿದ್ದಲ್ಲದೇ, ತನ್ನ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮನ ಹೆಸರು, ಇರುವ ಓಣಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಹೇಳಿ, ಅವರ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ ತಾತಾ ಅಜ್ಜಿಯ ಪರಿಚಯದವರು ಎಂತಲೂ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದ (ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ ಜಾಸ್ತಿ ಸಿಗುವ ಆಸೆಗೆ). ಸರಿ, ಪತ್ತೇದಾರಿಣಿ ಅಕ್ಕೂ ಅಜ್ಜಿ ಕಾಲಿಗೆ ಚಪ್ಪಲಿ ತೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಹತ್ತಿರದ ವಿಟ್ಠಲ ಮಂದಿರಕ್ಕೆ. ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಯಲ್ಲಿ, ಗೆಲುವಿನ ಮುಖದೊಂದಿಗೆ ವಾಪಸು ಬಂದು, ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆದು ಆ ಹುಡುಗನ ಹೆಸರು, ಅಡ್ರೆಸ್ಸು, ಮುಂಚೆ ಮಾಡಿದ ಕಳ್ಳತನದ ಇತಿಹಾಸ ಹೇಳಿ, ಅವನೇ ನಮ್ಮ ರೇಡಿಯೋ ಕಳ್ಳ ಅಂತ ತೀರ್ಪನ್ನೂ ಕೊಟ್ಟರು. ಮುಂದಿನ ಹಂತ ಅವನನ್ನು ಹಿಡಿತರುವುದು. ಮೊದಲು, ಪೋಲಿಸ್ ಸ್ಟೇಶನ್ನಿಗೆ ಹೋಗಿ, ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಪೋಲಿಸರಿಗೆ ಕಂಪ್ಲೇಂಟ್ ಬರೆದು ಕೊಟ್ಟು ಬಂದೆವು. ಅವರು ಮರುದಿನ ಒಬ್ಬ ಪ್ಯಾದೆಯನ್ನು ಕಳಿಸುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದ ಮೇಲೆ, ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಸುಖವಾಗಿ ಮಲಗಿದೆವು.

ಎರಡು ದಿನ ಕಳೆಯಿತು. ಪರಿಚಯದ ಪೋಲಿಸಪ್ಪ ಬಂದು, “ನಾನs ಹೋಗಿದ್ದೆನ್ರೀ, ಪಾರ (ಹುಡುಗ) ಸಿಗಲಿಲ್ಲ; ಏನ ಮಾಡ್ಲಿಕಾಗಂಗಿಲ್ಲ, ಕಾಯssಬೇಕು” ಅಂತ ಹೇಳಿದ. ಮರುದಿನಕ್ಕೆ, ನಮ್ಮ ಕಮಾಂಡರ್ ಅಕ್ಕೂಅಜ್ಜಿಯ ಸಹನೆ ಮುಗಿದು, ಕಮಾಂಡೋ ಆಕ್ಷನ್ನೇ ಸರಿ; ನಾವೇ ಹೋಗಿ ಅವನನ್ನು ಹಿಡುಕೊಂಡು ಬರೋದು ಒಳ್ಳೇದು ಅಂತ ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದರು. ನಾನು, ಮುರಲಿ ಮತ್ತು (ಸಾಕಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಮುಟ್ಟಾಗಿಯೇ ಇದ್ದ) ನಮ್ಮ ಸಣ್ಣಕಾಕಾ ಎರಡು ಬೈಸಿಕಲ್ಲು ತೊಗೊಂಡು ದಂಡಯಾತ್ರೆಗೆ ಹೊರಟವರಂತೆ ಹೊರಟೆವು, ರಾತ್ರಿ 9-30 ಕ್ಕೆ. ನಾಲ್ಕೈದು ಮೈಲಿ ಸೈಕಲ್ಲು ಹೊಡೆದುಕೊಂಡು ಅವರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ, ಮಲಗಿದ್ದವರನ್ನು ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದು ಎಬ್ಬಿಸಿದೆವು. ನಿದ್ದೆಗಣ್ಣಲ್ಲಿದ್ದವರಿಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿ, ಅವರಿಂದ ಮಗನನ್ನು ನಮ್ಮ ವಶಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಮತ್ತೆ 4 ಮೈಲಿ ಸೈಕಲ್ಲು ಹೊಡೆದುಕೊಂಡು ರೇಲ್ವೆಸ್ಟೇಶನ್ ಪೋಲಿಸ್ ಸ್ಟೇಶನ್ನಿಗೆ ಹೊರಟೆವು. ನಾನು ಮತ್ತು ಮುರಲಿ ಒಂದು ಸೈಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಇದ್ದರೆ, ಕಳ್ಳನನ್ನು ಮುಂದೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ನಮ್ಮ ಕಾಕಾ ಇನ್ನೊಂದು ಸೈಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ.

ಇನ್ನೇನು ಪೋಲಿಸ್ ಸ್ಟೇಶನ್ 200 ಮೀಟರ್ ಇದೆ, ಅದುವರೆಗೂ ಆರಾಮವಾಗಿ ಕೂತಿದ್ದ ಕಳ್ಳ ಒಮ್ಮೆಲೆ ಜೋರಾಗಿ ಸೈಕಲ್ಲಿನ ಹ್ಯಾಂಡಲನ್ನು ಅಲುಗಾಡಿಸಿದ. ನಮ್ಮ ಕಾಕಾ ಅದರ ಶಾಕಿನಿಂದ ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಳ್ಳುವುದರೊಳಗೆ ಕಳ್ಳ ಹಾರಿ, ಎದುರಿನ ಗಲ್ಲಿಯೊಳಗೆ ಓಡಿದ. ನಮ್ಮ ಕಾಕಾನನ್ನು ಸೈಕಲಿನ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟು, ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಹುಮ್ಮಸ್ಸಿನಿಂದ ತೆಲುಗು ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ (’ಶಿವಾ’ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ) ವಿಲನ್ನುಗಳ ಹಿಂದೆ ಓಡುವ ಹೀರೊ ಮತ್ತವನ ಪ್ರಾಣಸ್ನೇಹಿತನಂತೆ, ಪ್ರಾಣದ ಹಂಗು ತೊರೆದು ಕಳ್ಳನ ಹಿಂದೆ ಓಡಿದೆವು. ಆಗ ಸಮಯ ರಾತ್ರಿಯ ಹನ್ನೆರಡು-ಹನ್ನೆರಡೂವರೆ ಇರಬೇಕು. ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ
ಗಲ್ಲಿಗಳ ನೆಟ್ವರ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಹದಿನೈದು-ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಶ ಓಡಿದೆವು. ಅವನೇನೋ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡ. ನಾವೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನಿಂತೆವು. ಆಗ ನಾವಿರುವ ಜಾಗದ ಅರಿವಾಯಿತು. ಅದೊಂದು ಅಷ್ಟೇನೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಭಾಗ; ಅಲ್ಲಿ ಹಾಡುಹಗಲೇ ಆಗುತ್ತಿದ್ದ ಹೊಡೆದಾಟ, ಬಡಿದಾಟಗಳ ಸುದ್ದಿಗಳು ನೆನಪಾದವು. ನಾವು ಓಡುತ್ತಿದ್ದ ಪರಿಗೆ, ಜನ ಎದ್ದು ನಮ್ಮನ್ನೇ ಹಾಕಿ ತದುಕಬಹುದು ಅನ್ನುವ ಜ್ಞಾನೋದಯವಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಬಂದದ್ದರ ಎರಡು ಪಟ್ಟು ವೇಗದಲ್ಲಿ ವಾಪಸ್ಸು ಓಡಿಬಂದೆವು.
ಬದುಕಿದೆಯಾ ಬಡಜೀವವೇ ಅಂತ ಮೇನ್ ರೋಡಿಗೆ ಬಂದು ಮುಟ್ಟಿದೆವು. ನಮ್ಮ ಕಾಕಾ ಇನ್ನೂ ನಾವು ಅಂಥ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕಳ್ಳನ ಹಿಂದೆ ಓಡಿಹೋದ ರೀತಿಯನ್ನು ನೋಡಿದ ಶಾಕಿನಲ್ಲೇ ಇದ್ದ! ಸೈಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ತಳ್ಳಿಕೊಂಡು, ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ ಎರಡಕ್ಕೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಮುಟ್ಟಿದೆವು.

ಮರುದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ನೋಡಿದರೆ, ನಮ್ಮ ಕಮಾಂಡರ್ ಅಜ್ಜಿ ನಾಪತ್ತೆ. “ಇಂದವ್ವಾ, ನಾ ಈಗ ಬಂದೆ” ಅಂತ ಹೇಳಿ ಹೋದವರು, ಮಟಮಟ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಬಂದು “ಏ ಹುಡುಗ್ರಾ, ನಡೀರಿ ನಂಜೊತಿಗೆ” ಅಂದ್ರು. ಮತ್ತೆ ರಿಕ್ಷಾ ಹತ್ತಿ 5 ಮೈಲು ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಒಂದು ಸ್ಲಮ್ಮಿಗೆ ಹೋದೆವು. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜಿಯ ಪತ್ತೇದಾರಿಕೆಯ ವಿವರಗಳು ತಿಳಿದವು. ಪರಿಚಯದ ಪೋಲಿಸಪ್ಪನ ಜೊತೆಗೆ ಕಳ್ಳನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ, ಅವನ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮನನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಿ ಮಾತಾಡಿಸಿ, ಆ ಹುಡುಗ ಮನೆಗೆ ಒಂದು ರೇಡಿಯೊ (ಗೆಳೆಯನದೆಂದು ಹೇಳಿ) ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಬಂದದ್ದನ್ನೂ, ಆ ಗೆಳೆಯನಿಗೆ ಕೊಡಲು ಹೋಗಿರುವುದನ್ನೂ ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ರೇಡಿಯೊ ವಾಪಸ್ಸು ಬಂದರೆ, ಕೊಟ್ಟ ಕಂಪ್ಲೇಂಟ್ ವಾಪಸ್ಸು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವದಾಗಿ ಹೇಳಿದ ಮೇಲೆ, ಗೆಳೆಯನ ಮನೆಯ ಪತ್ತೆಯೂ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ಪೋಲಿಸಪ್ಪನನ್ನು ಬ್ಯಾಕ್ ಅಪ್ ತರಲು ಕಳಿಸಿ, ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆಯಲು ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಅವಾಂತರ ಮುಗಿದು ರೇಡಿಯೊ ಸಿಕ್ಕಿತೆಂದೆನಲ್ಲ, ಆ ಗೆಳೆಯ ಯಾರಿಗೋ ಮಾರಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದ. ನಮ್ಮ ಜೊತೆ ಈಗ ಪೋಲಿಸರಿದ್ದರಲ್ಲ, ಕೈಯಲ್ಲಿನ ಕೋಲಿಗಿಂತ ಸಣಕಲಾದರೇನಂತೆ, ಜೋರಿಗೇನೂ ಕಡಿಮೆಯಿರಲಿಲ್ಲ, ಹಾಗಾಗಿ ಮಾರಿದ್ದ ರೇಡಿಯೋ ಕಿತ್ತಿಕೊಂಡು
ತಂದೆವು. ಅಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ, ಆ ಹುಡುಗ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಕಡೆಗೇನಾದರೂ ಬಂದರೆ …… ಅಂತ ಹೆದರಿಸಿಯೂ ಬಂದೆವು.

ಮತ್ತೆ, ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ರೇಡಿಯೋದ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪನೆಯಾಯಿತು, ಗಣಪತಿ ಮಾಡದಲ್ಲಿ. ಅದರಿಂದ ಹೊಮ್ಮಿದ ಸುದ್ದಿ, ಸಂಗೀತ, ನಾಟಕಗಳು ನಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಸಂತೋಷಮಯಗೊಳಿಸಿದವು ಎನ್ನುವಲ್ಲಿಗೆ ರೇಡಿಯೋಕಳ್ಳನ ವೃತ್ತಾಂತವು ಮುಕ್ತಾಯವಾಯಿತು.
*ಶುಭಂ*

ನಾ ಕಂಡ ಮೈಸೂರು ದಸರಾ -  ರಮ್ಯಾ ಭಾದ್ರಿ
 
ಪಾಡ್ಯದ ಮೂಡಲದಲ್ಲಿ ಮೂಡುವ ಹೊಂಬೆಳಕು 
ಹರಿಯುತಾ ಸರಿಸಲು ಮುಂಜಾವಿನ ಮುಸುಕು 
ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಿಂದ ಜಾರಿ ಕಳೆಯುತ ನಸುಕು 
ಬೆಳಗುವುದು  ನಾಡನು  ನೀಗುತ ಅಂಧಕಾರದಳುಕು 
 
ನಾಡಿಗೆನಾಡೇ ನವರಾತ್ರಿಯ ಸಂಭ್ರಮದಲಿ ತೊಯ್ದಿರಲು
ಮದುಮಗಳಂತೆ ಮೈಸೂರು ಸಜ್ಜಾಗಿ ಕಾದಿರಲು  
ಮನೆಮನ ದೇಗುಲಗಳಲಿ ಮಂತ್ರಘೋಷ ಮೊಳಗಿರಲು
ಧಾವಿಸುವಳು ಚಾಮುಂಡಿ ದೀನರಿಗೆ ನವ ಚೈತನ್ಯ ತುಂಬಲು

ದೇವರಾಜ ಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂದ ಬಣ್ಣದ ಗೋಪುರಗಳಿಂದ 
ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ತಲೆಯೆತ್ತ ಸಿಹಿತಿನಿಸುಗಳ ಆಕಾರಗಳಂದ 
ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಬೆರೆತ ಮಲ್ಲೆಯ ಗಂಧ ,ಕುಸುಮಗಳ ಸುಗಂಧ 
ಬಾಯಲ್ಲಿ ಕರಗುವ ತುಪ್ಪದ ಮೈಸೂರ್ ಪಾಕೇ ಚಂದ 
 
ಕನ್ನಡ ಬೃಹತ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪುಟ್ಟ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ, ಬೊಂಬೆಮನೆ 
ಪಟ್ಟದ ಬೊಂಬೆಗಳ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಪುಟ್ಟ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕ್ಕಿಲ್ಲ ಎಣೆ 
ದಶಾವತಾರದಿಂದ ದಸರಾವರೆಗಿನ ದೃಶ್ಯಾವಳಿಗಳ ಕಿರುನೋಟ 
ವರ್ಣರಂಜಿತ ಬೊಂಬೆಗಳಾಟ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ರಸದೂಟ
 
ಶತಮಾನಗಳ ಗತವೈಭವ ಮೈಸೂರು ಅರಮನೆ 
ಅರಸರ ಪರಂಪರೆಯ ಬಣ್ಣಿಸುವ ಅದ್ಬುತ ಶಿಲ್ಪಕಲೆ 
ನಂದಿಧ್ವಜಕ್ಕೆ ನಮಿಸುತ  ನಾಡಹಬ್ಬವನ್ನಾರಂಭಿಸುವ ಒಡಯರು 
ವಿಶೇಷವಾಗಿ ನಡೆಸುವರು ವಿಧಿವತ್ತವಾದ  ಖಾಸಗಿ ದರ್ಬಾರು 
 
ನೇಸರನು ನಂದಿನಿಗೆ ವಂದಿಸುತ್ತಾ ನಿಸ್ತೇಜನಾಗುತ್ತಿದಂತೆಯೇ
ಕತ್ತಲಲಿ ಹೊಳೆಯುತ  ನಗರವು ಇಂದ್ರಪುರಿಯಂತಾಗುವುದು
ಅರಮನೆಯ ಲಕ್ಷ ದೀಪಗಳು ಒಮ್ಮೆಲೆ ಬೆಳಗುವ  ಕ್ಷಣ
ವೀಕ್ಷಕರ ನರನಾಡಿಗಳಲ್ಲಿ  ಮೂಡುವುದು ವಿದ್ಯುತ್ ಸಂಚಲನ
 
ಕಾದಿಹಳು ಕಾತುರದಿ ನಡೆಸುತ್ತಾ ದಶಮಿಯ ತಯಾರಿ 
ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಜೃಂಭಿಸಿದ ಸುಕುಮಾರಿ 
ಒಡೆಯರ ನಾಡಿನಲಿ ಜಗದೊಡತಿಯ ಮೆರೆಸುವ ಪಟ್ಟದೈಸಿರಿ 
ಚಾಮುಂಡಿ  ರಾರಾಜಿಸುವ ಚಿನ್ನದಂಬಾರಿ ಬರುವಳು ಆನೆಯನ್ನೇರಿ 

ಮೈಸೂರು ದಸರಾ ಕಾಣಲು ಕಿಕ್ಕಿರಿದ ಜನಸಾಗರ 
ಸಿಂಹವಾಹಿನಿಯ ಜಂಬುಸವಾರಿ ನಯನ ಮನೋಹರ
ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ  ನಡೆವ ಗಜಪಡೆಯ ರಾಜ ಗಾಂಭೀರ್ಯ 
ಶ್ರೀಮಂತ ಕಲೆಯ ಬಿಂಬಿಸುವ ಸ್ತಬ್ದ ಚಿತ್ರಗಳ ಸೌಂದರ್ಯ
 
ಅರಮನೆ, ಬನ್ನಿಮಂಟಪದ ನಡುವಿನ ದಸರಾ ಮೆರವಣಿಗೆಗೆ  
ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುವ ಭಾಗ್ಯ ,ಬಾಳಿನ  ಸಾರ್ಥಕತೆಯ ಸುಂದರ ಘಳಿಗೆ
ನಾಡಗಣ್ಯರಿಗೆ ವಂದಿಸುತ ಬೀಳ್ಕೊಡುವ ಪಂಜಿನ ಕವಾಯಿತು 
ಮತ್ತೆ ಬರುವೆನೆಂದು ದಸರಾ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ ತೆರೆ ಎಳೆಯುತ್ತಾ ನಿರ್ಗಮಿಸಿತು. 
 *****************************************************************************************

ಶ್ರೀರಂಜಿನಿ ಸಿಂಹ ಅವರು ಲಂಡನ್ ಗೆ ಬಂದು ಆರು ತಿಂಗಳಾದವು .ಇವರು Bachelor of Engineering in Industrial Production ಅಧ್ಯಯನ ಮುಗಿಸಿ ನಂತರ ಸ್ನಾತಕೊತ್ತರ ಪದವಿಯನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಪಡೆದು, ಈಗ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ online ಸಂಗೀತ ಪಾಠ ಹಾಗೂ ಬೆಂಗಳೂರಿನ L Subramaniun Academy of performing arts ನಲ್ಲಿ ಸಂಗೀತ ಶಿಕ್ಷಕಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. -ಸಂ

ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ದಸರಾ – ಅಂದು-ಇಂದು

ದಸರಾ ಎಂದರೆ ನಮಗೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಸಂಭ್ರಮ,ಸಡಗರ. ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗ ದಸರಾ ಕೇವಲ ಮನೆಯ ಹಬ್ಬವಲ್ಲ ನಾಡಹಬ್ಬ. ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು, ಮನೆಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಗೊಂಬೆ ಅಲಂಕಾರ ನೋಡುವುದು, ದೀಪಾಲಂಕಾರ, ಅರಮನೆ ಉತ್ಸವಗಳು, ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ದಿನ ದೇವಿಗೆ ಮಾಡುವ ಅಲಂಕಾರ, ಪ್ರಸಾದ, ಚರ್ಪು(ಗೊಂಬೆ ಬಾಗಿನ)ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗೊಂಬೆ ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡುವ ಉತ್ಸಾಹ. ವರ್ಷಕೊಮ್ಮೆ ಬರುವ ಈ ಹಬಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಮನಸು ನವ ನವೀನ “theme /concept” ಹುಡುಕುತ್ತಿತ್ತು .ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಪ್ರೇರಣೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಮೈಸೂರಿನ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಓದುಗರು,ಬರಹಗಾರರು ಆದ “ಬೊಂಬೆ ಮನೆಯ’’ಯ ಜ್ಞಾನಿ ಸರ್ ಅವರಿಂದ.

 ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಪ್ತಮಾತ್ರಿಕೆ ದೇವಿಯರ ದೇವಾಲಯವಿದೆ. ಇದರ ಪ್ರತಿಕೃತಿಯಂತೆ ಮೈಸೂರಿನ ವಿಜಯನಗರ ಬಡಾವಣೆಯಲ್ಲೂ ಸಪ್ತಮಾತ್ರಿಕೆ ದೇವಿ ದೇವಸ್ಥಾನವಿದೆ. ನಾನು ಶ್ರೀ ಜಯಚಾಮರಾಜೇಂದ್ರ ಕಾಲೇಜ್ ಆಫ್ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್  ಅಲ್ಲಿ ಪದವಿ ಪಡೆದಿದ್ದು. ನನ್ನ ಕಾಲೇಜ್ ಹಾಗು ಈ ದೇವಸ್ಥಾನ ಬಹಳ ಹತ್ತಿರ. ಆ ವರ್ಷ ಈ ದೇವಿಯರ ಗೊಂಬೆಗಳನ್ನು ಜೊಡಿಸಿ, ದೇವಿಯ ಶ್ಲೋಕಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡಲ್ಲಿ ಬರೆದು, ಗೊಂಬೆ ನೊಡಲು ಬಂದವರು ಶ್ಲೋಕಗಳನ್ನ ಜಪಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದೆ. 

ನಾನು ಸಂಗೀತ ಸ್ನಾತಕೊತ್ತರ ಪದವಿ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಸೇರಿದಾಗ ಶ್ರೀ.ತ್ಯಾಗರಾಜರ ರಾಮ ಭಕ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಗೊಂಬೆಗಳನ್ನು ಗುಂಪು ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷವೂ ಒಂದು ಹೊಸ ಥೀಮ್ ಆಯ್ದುಕೊಂಡು ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಕಲಾತ್ಮಕತೆಯಿಂದ ಈ ಗೊಂಬೆಗಳನು ಜೋಡಿಸಿ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಆಚರಿಸುವಾಗ ನಮಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಕುರಿತಾಗಿ ಆಸಕ್ತಿ, ಜ್ಞಾನ, ಹಾಗು ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳ ಮೇಲೆ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.

ಈ ಬಾರಿ ಲಂಡನ್ ನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮೊದಲ ವರ್ಷದ ನವರಾತ್ರಿ/ಗೊಂಬೆ ಹಬ್ಬ ಸರಳತೆಯಿಂದ ಆಚರಿಸುತ್ತಿರುವೆ ಮತ್ತು ತಂದೆ-ತಾಯಿಯರ ಆಶೀರ್ವಾದಗಳೊಂದಿಗೆ ಪಟ್ಟದ ಗೊಂಬೆಗಳು ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ಲಂಡನ್ ತಲುಪಿವೆ. ಮೊದಲನೆ ದಿನದಿಂದ ನಾವು ನಮೆಲ್ಲರ ನೆಚ್ಚಿನ ಸಿಹಿ ಕಹಿ ಚಂದ್ರು ಸರ್ ಅವರು ನಡೆಸಿಕೊಡುವ ’ಬೊಂಬಾಟ್ ಭೋಜನ’ ಎನ್ನುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನ ನೋಡಿ ನೊಡಿ ವಿಧ ವಿಧದ ಪ್ರಸಾದಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ದೇವಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸುತಿದ್ದೇವೆ. ನಾವು(ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಪತಿ ವರುಣ್) ಡಿಡಿ ಚಂದನ ವಾಹಿನಿಯಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನದ ಅಂಬಾರಿ ಹೊತ್ತುನಡೆಯಲಿರುವ ಅಭಿಮನ್ಯುವನ್ನು ನೊಡಲು ಕಾತುರದಿಂದ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರಿಗೂ ದಸರಾ ಹಬ್ಬದ ಶುಭಾಶಯಗಳು.

***********************************************************************************************

ನನ್ನೂರ ದಸರಾ ನೆನಪುಗಳು 

ನನಗೆ ನಮ್ಮ ನಾಡಹಬ್ಬ ಮೈಸೂರು ದಸರಾ ಅಂದಾಗಲೆಲ್ಲ ನೆನಪಾಗೋ ಸಂಗತಿ ಅಂದ್ರೆ, ನಾನು ಅಪ್ಪ ಇಬ್ಬರೂ   ಅರಮನೆಯ ದೀಪಾಲಂಕಾರ ಹಾಗೆಯೇ ಅಲ್ಲಿ ಆನೆಗಳು ಅಂಬಾರಿ ಹೊರುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವುದನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು, ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಆಯೋಜಿಸಿದ್ದ ಫಲ ಪುಷ್ಪ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಭೇಟಿಕೊಟ್ಟು, ಆಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಮುಖ ಕಟ್ಟಡ ಮತ್ತು ರಸ್ತೆಯ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ದೀಪಾಲಂಕಾರ ನೋಡ್ತಾ ಆಹಾರ ಮೇಳಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಜೋಳದ ರೊಟ್ಟಿ ಬದ್ನೇಕಾಯಿ ಎಣಗಾಯಿ, ಮೈಸೂರು ಬೆಣ್ಣೆ ಮಸಾಲೆ ದೋಸೆ ತಿಂದು ಮನೆಗೆ ಹೋಗ್ತಿದ್ವಿ. 

ವಿಜಯದಶಮಿ ದಿನ ಎಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೂತು ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ದಸರಾ ಮೆರವಣಿಗೆ ನೋಡೋದೇ ದೊಡ್ಡ ಸಂಭ್ರಮವಾಗಿತ್ತು. ದಸರಾ ವಸ್ತುಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ , ಸ್ನೇಹಿತರ ಜೊತೆ ಹೋಗಿ ದೊಡ್ಡ ಜೋಕಾಲಿ, ‘ಕಪ್ ಸಾಸರ್ ’ಎಲ್ಲಾ ಆಡಿಕೊಂಡು, ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು,ಕಾಟನ್ ಕ್ಯಾಂಡಿ, ಚುರಮುರಿ, ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಡೆಲ್ಲಿ ಹಪ್ಪಳ ತಿನ್ನೋ ಮಜಾ ನೇ ಬೇರೆ. ದಸರಾ ಹಬ್ಬದ ನೆನಪುಗಳು ತುಂಬಾ ಸುಂದರ ಅವು ಬರೀ ನೆನಪುಗಳಲ್ಲ ನಮ್ಮ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಒಂದು ಭಾಗವೇ ಆಗಿಹೋಗಿದೆ. ಮೈಸೂರು ದಸರಾ ಎಂದರೆ ಹಾಗೆ. 

 ಈಗ ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ದಸರಾ ಸಡಗರವನ್ನ ಇಲ್ಲಿಯ ಸ್ನೇಹಿತರ ಜೊತೆ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಗರ್ಬಾ ನೃತ್ಯ, ದುರ್ಗಾ ಪೂಜೆ, ಬತುಕಮ್ಮ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿ, ಹಬ್ಬದ ಆಚರಣೆ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. ಈಗಲೂ ವಿಜಯದಶಮಿಯ ದಿನ ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ  ಮನೆಯ ಎಲ್ಲ ಸದಸ್ಯರು ಸೇರಿ ಜಂಬೂ ಸವಾರಿ ನೋಡುತ್ತಾ ಖುಷಿ ಪಡುತ್ತೀವಿ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಆಯುಧ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿ ಸಿಹಿ ತಿಂಡಿ ತಿನಿಸು ಮಾಡಿ. ಶಾರದಾ ಪೂಜೆಯ ದಿನ ಸ್ನೇಹಿತೆಯರ ಮನೆಗೆ ಕುಂಕುಮಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಾಲ ಕಳೆದು ಬರುತ್ತೇವೆ. ಆದರೂ ಮೈಸೂರಿನ ಆ ಆಡಂಬರವನ್ನ, ದೀಪಾಲಂಕಾರ, ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಆಹಾರ, ಅಲ್ಲಿಯ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನ ಬಹಳ ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ಮತ್ತೆ ಯಾವಾಗ ಮೈಸೂರಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ!

ಶ್ರೀಮತಿ ರಂಜನಾ ನಿರಂಜನ್ ಹೆಗಡೆ 

***************************************************************************************

ದಸರಾ ಹಬ್ಬ 

ಪ್ರತಿವರುಷ ದಸರಾ ಯಾವಾಗ ಬರುತ್ತದೋ ಅಂತ ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ.  ಬೊಂಬೆಗಳನ್ನ ಜೋಡಿಸೋದು, ರುಚಿ ರುಚಿಯಾದ ಊಟ (ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮಜಾ ಕೊಡುವುದು ಇದೇ!), ಮತ್ತೆ ಗೆಳತಿಯರು ಮತ್ತವರ ಮನೆಯವರ ಭೆಟ್ಟಿ ಇವೆಲ್ಲ ನೆನಪಾಗುತ್ತವೆ.  ಈ ವರ್ಷದ ದಸರಾ ಗುರುವಾರ, 14ನೇ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ನಂದು.

ನಾವ್ಯಾಕೆ ದಸರಾ ಆಚರಿಸುತ್ತೇವೆ? 

ನನ್ನ ಅಪ್ಪನ ಪ್ರಕಾರ ಈ ಹಬ್ಬ ಕೆಟ್ಟದರ ಮೇಲೆ ಒಳ್ಳೆಯದರ ಗೆಲುವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದಂತೆ.  ನಮ್ಮ ತಾತ-ಅಜ್ಜಿಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದಸರಾ ಜೋರಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತಂತೆ. ಭಾರತದಲ್ಲೆಲ್ಲ ದಸರಾ ಮುಖ್ಯವಾದ ಹಬ್ಬ ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ.  ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ರಾಮ ರಾವಣನನ್ನು ಗೆದ್ದದ್ದೂ ಆಗಲೇ ಅಂತೆ.  ಉತ್ತರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ರಾಮಲೀಲಾ ಅಂತ ಆಡುತ್ತಾರಂತೆ.  ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ರಾವಣ, ಕುಂಭಕರ್ಣರ ಹುಲ್ಲಿನ ದೊಡ್ಡ ಬೊಂಬೆ ಮಾಡಿ, ಅದರಲ್ಲೆಲ್ಲ ಪಟಾಕಿ ತುಂಬಿ ಬಯಲಲ್ಲಿ ಸುಡುತ್ತಾರಂತೆ – ಒಮ್ಮೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ.

ದಸರಾ ನನಗೆ ಏಕೆ ಇಷ್ಟ?

ನನಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಇಷ್ಟವಾಗುವ ಭಾಗವೆಂದರೆ, ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಜನರು, ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯರು ಬರುವುದು. ಎಲ್ಲರ ಮುಖದಲ್ಲೂ ಎಷ್ಟು ಸಂತೋಷವಿರುತ್ತದೆ!  ಅವರಿಗೆ ನಾವು, ನಮಗೆ ಅವರು ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಉಡುಗೊರೆ ತರುತ್ತೇವೆ.  ಕೆಲವರು ದೇವರ ಕೋಣೆಗೆ ಬಂದು ಹಾಡನ್ನೋ, ಶ್ಲೋಕಗಳನ್ನೋ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. 

ಬೊಂಬೆಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸುವುದೂ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟದ ಕೆಲಸ. ವಿಷ್ಣುವಿನ ಹತ್ತು ಅವತಾರಗಳು, ಇನ್ನೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಬೊಂಬೆಗಳನ್ನು ಅಟ್ಟದಿಂದ (attic) ಕೆಳಗಿಳಿಸಿ, ಒರೆಸಿ ಸಾಲಾಗಿಡುವುದು.  ಇದರಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ನಮ್ಮ ಅಜ್ಜಿಯ ಮನೆಯಿಂದ ತಂದದ್ದು.  ಗಂಡ-ಹೆಂಡತಿಯ ಜೋಡಿಬೊಂಬೆ ಅಮ್ಮನ ಮದುವೆಯಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜಿ ಕೊಟ್ಟದ್ದಂತೆ – ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದ್ದು ನನಗೆ ನೆನಪಿದೆ.

ಇನ್ನು ಅಮ್ಮನ ಅಡುಗೆ, ಅದರಲ್ಲೂ ಹಬ್ಬದ ಅಡುಗೆಯೆಂದರೆ ನನಗೆ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚು.  ನನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾದಾಗೆಲ್ಲ ನಾನೂ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತೇನೆ – ತರಕಾರಿ ತೊಳೆದು ಹೆಚ್ಚುವುದು, ಹೇಳಿದಷ್ಟು ಉಪ್ಪು-ಬೆಲ್ಲ ಹಾಕುವುದು, ಏಲಕ್ಕಿ ಕುಟ್ಟುವುದು ಹೀಗೆ.

ಸಂಜೆಯಾದರೆ ಹೊಸ ಸುಂದರ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ತಯಾರಾಗುವುದು ನನಗೆ ಮಜಾ ಕೊಡುತ್ತದೆ.  ಬಂದವರಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಿಹಿ ಹಂಚುವುದು, ಅಮ್ಮಂದಿರಿಗೆ ಉಡುಗೊರೆ ಕೊಡುವುದು ಇವೆಲ್ಲ ನಾನು ಮತ್ತು ಅಕ್ಕ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ.

ಹೋದವರ್ಷ ಕೋವಿಡ್ ಬಂದು ಹೋಗಲಿಲ್ಲವಾದರೂ, ಪ್ರತಿವರ್ಷ ನಮ್ಮೂರಿನ ಗುಜರಾತಿ ಗುಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ರಾಸ್ ಗರ್ಬಾ ಆಡುವುದೆಂದರೆ ಬಲು ಖುಶಿ ನಮಗೆ.  ಹಬ್ಬದ ಆಚರಣೆಯೊಂದಿಗೆ, ನಮ್ಮ ಡ್ಯಾನ್ಸಿಂಗ್ ಸ್ಕಿಲ್ಲನ್ನೂ ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು!

ಸರಸ್ವತಿ ಪೂಜೆಯ ದಿನ ನಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕ, ಪೆನ್ನು ಎಲ್ಲ ಜೋಡಿಸಿಟ್ಟು ಪೂಜೆ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ, ದಿನವೂ ಹೊಸದನ್ನು ಕಲಿಯುವ ಬುದ್ಧಿ ಕೊಡೆಂದು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.

ಇನ್ನೊಂದು ವಿಷಯವೆಂದರೆ, ದುರ್ಗಾಷ್ಟಮಿಯ ದಿವಸ ಉತ್ತರಭಾರತದ ಕಡೆಯವರಾದ ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರು ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆದು ಸಿಹಿ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಮಾಡುವ ಪೂರಿ-ಚನಾ-ಶಿರಾ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಸೇರುತ್ತದೆ – yummy! 

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬಗಳು ಅಜ್ಜಿಯ ಮನೆಯ ನೆನಪು ತರುವುದರಿಂದ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ.  ಹೊಸಬಟ್ಟೆ, ತಿಂಡಿಗಳಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಹಬ್ಬಗಳ ಆಚರಣೆ ನನಗೆ ನಮ್ಮ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಕಲಿಯಲೂ ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಚಿತ್ರಗಳು: ಡಾ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣ್ ಗುಡೂರ್

********************************************************

ಶ್ರೀಮತಿ ಸ್ಮಿತಾ ಕದಡಿ ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದಸರಾ ಗೊಂಬೆಗಳು.