ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸವಿಯ ಪ್ರೀತಿಪೂರ್ವಕ ನಮಸ್ಕಾರಗಳು!
ಅನಿವಾಸಿ ತಂಗುದಾಣದ ಸಂಪಾದಕೀಯ ಪಯಣವನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿ ಹಸ್ತಾ೦ತರಿಸಿದ ಡಾ.ದಾಕ್ಷಾಯಿಣಿ ಗೌಡರವರಿಗೆ ಅಭಿನಂದನೆಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾ ಮುಂದೆ ಸಂಪಾದಕಿಯಾಗಿ ನಾನು ನಡೆಸಲಿದ್ದೇನೆ. ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಬೆಂಬಲ, ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಲೇಖನಗಳ ಮುಖಾಂತರ ನನಗೂ ಸಹ ನೀಡಿ ಎಂದು ಸವಿಯ ಸವಿನಯ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ.

‘ಸಿನೆಮಾ ನೋಡಿ‘ ಸರಣಿಯಲ್ಲಿ ಮುರಳಿ ಹತ್ವಾರ್(ಲಂಡನ್) ರವರು ಕಳೆದ ವರ್ಷ ೨೦೨೦ ರಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ “ಒಂದು ಶಿಕಾರಿಯ ಕಥೆ” ಸಿನೆಮಾದ ಒಂದು ಕಿರು ವಿಮರ್ಶೆ,ಮನದಾಳದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಮುಂದಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಓದಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿ. – ಸವಿ (ಸಂ)

ಸಿನೆಮಾ ಮಾತು: ಒಂದು ಶಿಕಾರಿಯ ಕಥೆ (೨೦೨೦)

೨೦೨೦ರಲ್ಲಿ ಓಟಿಟಿ ಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ‘ಒಂದು ಶಿಕಾರಿಯ ಕಥೆ’ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಸಿನೆಮಾಗಳ ಹೊಸ ಅಲೆಯ ೭೦ರ ದಶಕಕ್ಕೆ ವೀಕ್ಷಕರನ್ನು ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವ ಸಿನೆಮಾ. ಹಲವು ಹಂದರಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದ, ದೃಶ್ಯ ಮತ್ತು ಮಾತುಗಳ ಪದರ-ಪದರಗಳಲ್ಲಿ ಹೊರ ಬರುವ ಹಲವು ಮನಸ್ಸುಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಅರ್ಥ ಪೂರ್ಣ ಕಥೆಯನ್ನ ಈ ಶಿಕಾರಿಯ ಸಿನೆಮಾ ಹೇಳುತ್ತದೆ. 
ಇಲ್ಲಿ ಶಿಕಾರಿ ಮಾಡುವವರಿದ್ದಾರೆ, ಶಿಕಾರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕುವ ಪ್ರಾಣಗಳಿವೆ, ಮತ್ತೆ ಆಯಾ ಶಿಕಾರಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಹೊಂದುವ ಬಂದೂಕು ಮತ್ತೆ ಅದರಿಂದ ಹೊರಡುವ ಗುಂಡು. ನಿಜದ ಬಂದೂಕಿಗೆ ಹುಲಿಯೊಂದು ಸಾಯುತ್ತದೆ, ಹುಸಿಯೆಂದು ತಿಳಿದ ಗುಂಡೊಂದು ಮನುಷ್ಯನ ದೇಹ ಹೊಕ್ಕುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಕಥೆ ತಿರುಗುತ್ತ ಬಂದೂಕು, ಶಿಕಾರಿ, ಶಿಕಾರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಪ್ರಾಣಿ ಎಲ್ಲವೂ ಆಡಲು ಬದಲಾಗುತ್ತ ಹೊಸ-ಹೊಸ ಕೋನಗಳಲ್ಲಿ ಕಥೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. 

ಆದರೆ, ಕಥೆ ಮುಗಿದ ನಂತರ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುವದು ಅದರ ಒಳ ಸೆಲೆ. ಮನುಷ್ಯನ ಮನದೊಳಗಿನ ಕಾಮ, ಕ್ರೋಧ, ಲೋಭ, ಮೋಹ, ಮದ, ಮತ್ಸರಗಳು ಹೇಗೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬೇರೆಯವರ ಶಿಕಾರಿ ಮಾಡಿಸಿ, ಮತ್ತೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವನನ್ನೇ ಬಂದೂಕಿನ ಗುಂಡಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವದು ಈ ಕಥೆಯ ಮಹಾ-ಹಂದರ. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ತ್ಯಾಗ ಮಾಡುವದು ಒಂದು ಪರಿಹಾರ ಇರಬಹುದು ಎನ್ನುವ ತಾತ್ವಿಕ ಸಂದೇಶ ಇದರಲ್ಲಿದೆ; ಅದರಲ್ಲೂ ಜೈನ ಧರ್ಮದ ತತ್ವಗಳು ಪ್ರಬಲವಾಗಿ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತವೆ. 
ಈ ಸಂದೇಶಗಳನ್ನ ಹೇಳಲು ಕಥೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಹೇಸದ ಕಳ್ಳನಿದ್ದಾನೆ; ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಅನುಮಾನದ ಬಂದೂಕಿನಿಂದ ಕೊಲ್ಲುವ ಗಂಡನಿದ್ದಾನೆ; ತನ್ನ ಮೋಹದ ಬಂಧನದ ಬಲೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕು, ಭಯವೆಂಬ ಬಂದೂಕಿಗೆ ಶಿಕಾರಿಯಾಗುವ ಅಹಿಂಸಾ ಪ್ರಿಯನಿದ್ದಾನೆ. ಇವರೆಲ್ಲರ ಪಾಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕು ಸೋಲುವ ಎರಡು ಪ್ರೀತಿಯ ಜೀವಗಳಿವೆ, ಅನಾಥವಾಗುವ ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯಿದೆ.

 
ಈ ಕಥೆ ಸಾಗುವ ವೇಗ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ವೀಕ್ಷಕರ ತಾಳ್ಮೆಗೆ ಪರೀಕ್ಷೆಯೊಡ್ಡುತ್ತದೆ. ಬಹುಷಃ, ಬೇಟೆಗೆ ಹೋಗಿ ಪ್ರಾಣಿಯೊಂದಕ್ಕೆ ಕಾಯುವದು ಹೀಗೆ ಇರಬಹುದೇನೋ. ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ ಕುಳಿತು ನೋಡುವವರಿಗೆ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಕಥೆಯ ಶಿಕಾರಿ ಸಿಕ್ಕಂತ ಅನುಭವವಂತೂ ಗ್ಯಾರಂಟಿ. 

ಸಿನೆಮಾದ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಕ್ಲೋಸ್-ಅಪ್ ಆ್ಯಂಗಲ್‍ಗಳನ್ನು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಹಿಡಿದಿದೆ. ಆದರೆ, ಲಾಂಗ್‍ಶಾಟ್‍ಗಳಲ್ಲಿ ಪಶಿಮ ಘಟ್ಟದ ಹಸಿರನ್ನು ಇನ್ನೂ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ, ಮನ ಮುಟ್ಟುವ ಹಾಗೆ ಹಿಡಿದಿಡಬಹುದಿತ್ತು ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ನಟನೆಯೂ ಅಷ್ಟೇ: ಕೆಲವರದ್ದು ಅತ್ಯುತ್ತಮ, ಉಳಿದವರದ್ದು ಎದ್ದು ಕಾಣುವ ಅನನುಭವ. 

ಇದೊಂದು ಕಲಾತ್ಮಕ ಚಿತ್ರ. ಮನರಂಜನೆಯ ಮೂಡಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ನೋಡಿದರೆ ಬೆರಳುಗಳು ತಂತಾನೇ ರಿಮೋಟಿನತ್ತ ಓಡುವಂತ ಸಿನೆಮಾ. ಇದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಬಿಡುವಿನ ಸಂಜೆ ಬೇಕು, ಒಂದು ಕಥೆ ಕೇಳುವ ಮೂಡಿರಬೇಕು. ಆಗ ಇದೊಂದು ಒಳ್ಳೇ ಶಿಕಾರಿಯ ಕಥೆ!
ಕುಚೋದ್ಯ: ಸಾಧಾರಣವಾಗಿ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಮುಗಿಯುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಪೊಲೀಸರು ಬರುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಯಾರು ಸತ್ತರೂ, ಕಾಣೆಯಾದರೂ ಪೊಲೀಸರು ಬರುವದೇ ಇಲ್ಲ!

ಮುರಳಿ ಹತ್ವಾರ್, ಲಂಡನ್