ಆತ್ಮೀಯ ಓದುಗರೇ !!!
ತಾವೆಲ್ಲ ವಿಧವಿಧವಾದ ಜೀವ-ನಿರ್ಜೀವ ವಸ್ತುಗಳ, ಭಾವನೆಗಳ, ಪ್ರಕೃತಿಯ, ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನಾದಾರಿತ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದೀರಿ. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಈ ವಾರದ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಡಾ||ಸತ್ಯವತಿ ಮೂರ್ತಿ ರವರು ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ‘ಲಕ್ಷಮ್ಮ’ ಎಂಬಾಕೆಯ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಕಿರುಗವನವನ್ನು ಹಾಗು ಶ್ರೀ. ಸಿ.ಹೆಚ್. ಸುಶೀಲೇಂದ್ರ ರಾವ್ ರವರ ‘ಪೂರಿ’ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಒಂದು ವಿನೋದಗವನವನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮುಂದಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ .ಓದಿ ಕಮೆಂಟಿಸಿ. -ಸವಿ.ಸಂ

ಲಕ್ಷಮ್ಮ

ನಮ್ಮ ಮನೇ ಕೆಲಸದವಳು ಲಕ್ಷಮ್ಮ
ಅಲಂಕಾರದಲಿ ಅಪ್ಪಟ ಲಕ್ಷ್ಮಿದೇವತೆಯೇ
ಎಣ್ಣೆ ಹಾಕಿ ಬಾಚಿ ತಿದ್ದಿ ತೀಡಿ ಮೇಲೆತ್ತಿ ಕಟ್ಟಿದಾ ಗಂಟು
ಅದಕೆ ಮೇಲೊಂದು ಹೂವಿನಾ ನಂಟು
ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ಜಿಗಿದು ಕೆಂಪಾದ ತುಟಿಗೇಕೆ ಲಿಪ್ಸ್ಟಿಕ್ಕು?
ತುಟಿಯ ರಂಗನೂ ಮೀರಿದಾ ಹಲ್ಲಿನಾ ಕೆಂಪು
ಮುಖದ ತುಂಬ ಘಮಘಮಿಸುವ ಪೌಡರ್
ಹಸಿರು ಕೆಂಪು ಬಳೆಗಳ ಮೇಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ
ಪೊರಕೆ ಮೂರು ಮೊಳದುದ್ದ
ಅಚ್ಚೇನು ಅದರೆತ್ತರ ಅವಳುದ್ದ
ಎಲ್ಲರಂತೆ ಕರಪರ ಕಸ ಕೊರೆಯ್ವಳಿವಳಲ್ಲ
ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಸೆರಗನ್ನು ಸಿಕ್ಕಿಸಿ
ಒಮ್ಮೆ ಪೊರಕೆಯನೆತ್ತಿ ಬೀಸಿದರೆ ಈಕೆ
ಯಾವ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್ಮನ್ನು ತಾನೆ ಏಕೆ?

– ಡಾ||ಸತ್ಯವತಿ ಮೂರ್ತಿ

-⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘ ⌘-

ಪೂರಿ

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮಗು ಹುಟ್ಟುವ ಮುನ್ನ ಅಥವ ನ೦ತರ ತ೦ದೆ ತಾಯ೦ದಿರು ಸಮಯೋಚಿತವಾಗಿ ನಾಮಕರಣ ಮಾಡುವುದು೦ಟು.
ಹೀಗೆ ಮಾಡುವ ಪದ್ದತಿಗಳು ಹಲವಾರು.  ಈ ಬಗ್ಯೆ ಹಾಸ್ಯ ಗಣ್ಯರು ಅನೇಕಟೀಕೆ ಟಿಪ್ಪಣಿ ಮಾಡುವುದೂ ಉ೦ಟು.  ಈ ಹೆಣ್ಣು ಗ೦ಡುಗಳ
ಹೆಸರುಗಳ ಹಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮು೦ದುವರಿದು ನಿತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ನಡೆದು ಬ೦ದಿರುವ ಮುದ್ದಿನ ಹೆಸರುಗಳ ಬಗ್ಗೆ
ಒ೦ದು ಚಿಕ್ಕ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ವಿವರಣಾ ಚಿತ್ರ  ಈ ಕವನ.

ಗ೦ಡು ಹೆಣ್ಣುಗಳ ಹೆಸರುಗಳ ಹಾವಳಿ

ರೆಕ್ಕೆಇಲ್ಲ ಪುಕ್ಕ ಇಲ್ಲ ಗರುಡಯ್ಯ೦ಗಾರ್
ಅ೦ದವಿಲ್ಲ ಚೆ೦ದವಿಲ್ಲ ಸು೦ದ್ರಮ್ಮ
ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕಾಸಿಲ್ಲ ಸ೦ಪತ್ ಕುಮಾರ
ವಿದ್ಯೆಇಲ್ಲ ಬುಧ್ದಿ ಇಲ್ಲ ಶಾರದಮ್ಮ.

ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ಹೆಸರುಗಳ ಟೀಕೆ/ಹಾಸ್ಯ
ಮಾಡುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ವಾಡಿಕೆ
ಅಲ್ಲದೆ ಉತ್ತಮ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿ
ಅಥವ ಅನುಕೂಲಕ್ಕೋಸುಗ ಮೊಟಕು
ಮಾಡಿ ಕರೆಯುವುದು ಕೂಡ ಸಹಜ.

ಸುಮ್ಮನೆ ಈ ಮೊಟಕು ಮಾಡಿ ಕರೆವ
ಹೆಸರುಗಳು ಹೇಗೆ ಅಭ್ಯಾಸದಲ್ಲಿವೆ
ನೋಡುವ ಬನ್ನಿ.

ಕಮಲಾಕ್ಷಿ………..ಕಮ್ಮಿ
ಪಾರಿಜಾತ………..ಪಾರಿ
ಪಾವನ…………..ಪಾವಿ
ಭಾವನ…………..ಭಾವಿ
ಮ೦ದಾರ………..ಮ೦ದಿ

ಹೀಗೆ ಪೂಣಿ೯ಮ ಎನ್ನುವ ಹೆಸರು
ಮೊಟಕಾಗಿ ಕರೆಯುವಾಗ..ಪೂರಿ
ಆಗಿ ಅಲ್ಲಿ೦ದ ಮು೦ದೆ ಸಾಗಿ
ಹಲವಾರು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಹ೦ತಗಳಲ್ಲಿ
ಪರಿವರ್ತಿಸಿದ ಚಿತ್ರ ಗಮನಿಸಿ ನೋಡಿ.        ಪೂರಿ

ಸು೦ದರ ಹುಡುಗಿ ಪೂರ್ಣಿಮ ನಿತ್ಯ
ಹೊರಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಅವಳಿಗೆ ನೀರಿನ
ಬಾಟಲು ಬೇಕೇ ಬೇಕು. ಶಾಲೆಯ
ಸ್ನೇಹಿತೆ ತಮಾಷೆಯಾಗಿ ಮಾತಾಡುವಾಗ
ಪಾನಿ ಪೂರಿ ಎ೦ದು ಕರೆದಳು. ಆ ಹೆಸರು
ಅ೦ದಿನಿ೦ದ ಉಳಿದು ಹೋಯಿತು.            ಪಾನಿ ಪೂರಿ

ಪೂರ್ಣಿಮ ಒಮ್ಮೆ ಸ್ವಿಮಿ೦ಗ್ ಪೂಲ್ ಬಳಿ
ಸೆಲ್ಫಿ ತೆಗೆಯುವಾಗ ಜಾರಿ ಬಿದ್ದಳು.ಆಗ
ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಜನರು ಸೇವ್ ಪೂರಿ ಸೇವ್ ಪೂರಿ
ಎ೦ದು ಕೂಗಲು ಗಾರ್ಡಗಳು ಅವಳನ್ನು
ಬದುಕಿಸಿದರು.ಅಲ್ಲಿ ಅವಳು ಸೇವ್ ಪೂರಿ
ಆದಳು.                                        ಸೇವ್ ಪೂರಿ

ಈ ಸುದ್ದಿ ಪೋಲೀಸರಿಗೆ ತಿಳಿದಾಗ
ಇವಳು ಆತ್ಮ ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು
ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಳೆ೦ದು ಅವಳಮೇಲೆ
ಕೇಸ್ ಹಾಕಿದರು. ಆಗ ಅವಳ ಸ್ನೇಹಿತರು
ದೊಡ್ಡ ಬಾವುಟ ಹಿಡಿದು ಬೇಲ್ ಪೂರಿ
ಎ೦ದು ಚಳವಳಿ ಮಾಡಿ ಬಿಡಿಸಿದರು.           ಬೇಲ್ ಪೂರಿ

ಈ ಚಳವಳಿ ವೀಕ್ಷಿಸಿದ ಪತ್ರಿಕಾ
ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಮತ್ತಷ್ಟು ಉಪ್ಪು
ಖಾರ ಮಸಾಲೆ ಸೇರಿಸಿ ರುಬ್ಬಿ ರುಬ್ಬಿ
ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು. ಆಗ
ಅವಳು ಮಸಾಲೆ ಪೂರಿ ಆದಳು.              ಮಸಾಲೆ ಪೂರಿ

ಈ ಗಲಭೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಮುಗಿದನ೦ತತರ
ಪೂರ್ಣಿಮ ಚೇತರಿಸಿಕೊ೦ಡು ಅವಳ
ಬಾಲ್ಯ ಸ್ನೇಹಿತನಾದ ಜಗನ್ನಾಥನನ್ನು
ಮದುವೆಯಾದಳು. ಅ೦ದಿನಿ೦ದ
ಅವಳು ಪೂರಿ ಜಗನ್ನಾಥ ಆದಳು
ಎ೦ಬುದು ಸ೦ತೋಷದ ಸುದ್ದಿ.                 ಪೂರಿ ಜಗನ್ನಾಥ

ಮು೦ದಿನ ಪೂರಿ ಜಗನ್ನಾಥರ ಸುಗಮ
ದಾ೦ಪತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಬಗೆಯ
ರುಚಿ ರುಚಿ ಸಿಹಿ  ಪೂರಿ ಶ್ರೀಕ೦ಟ
ಪೂರಿ ಬಾಸು೦ದಿ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಸವಿದು
ಬಾಳಿದರೆ೦ದು ಹಾರಿ ಹೋಗುವ
ಹಕ್ಕಿಯೊ೦ದು ತಿಳಿಯ ಹೇಳಿತು.

–ಸಿ.ಹೆಚ್.ಸುಶೀಲೇ೦ದ್ರ ರಾವ್
                                        ಬ್ರಾಮ್ಹಾಲ್.ಚಷೈರ್

ಸನ್ಮಿತ್ರ ಓದುಗರೇ !!!!
ಈ ವಾರದ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಪ್ರೇಮ ಪ್ರಸಂಗ ಕವನ ‘ ಈ ಪ್ರೇಮ ಸಂಭಾಷಣೆ ‘ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಡಾ।। ದಾಕ್ಷಾಯಿಣಿ ಗೌಡ ಅವರಿಂದ ಹಾಗು ಹಸಿರು ಉಸಿರು ಸರಣಿಯಲ್ಲಿ ವಿಜಯನರಸಿಂಹ ಅವರ ಗೃಹದೋಟದಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಗುಲಾಬಿಯ ‘ಜೀವಕಳೆ’ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಮಗದೊಂದು ಕವನ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ. ಓದಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿ. -ಸವಿ.ಸಂ

ನನ್ನ ಮದುವೆಯಾದ ಹೊಸತರಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ಅತ್ತೆಯ ಮನೆಗೆ ಭೇಟಿಕೊಟ್ಟಾಗಲೆಲ್ಲ, ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿಯರ ಈ ಹೊಸಬಗೆಯ ಜಗಳವನ್ನು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅವರ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಇದು ಹೊಸದಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಹಾಗಾಗಿ ಅವರುಗಳು,
ಇವರಿಬ್ಬರ ಕಲಹವನ್ನ ಉದಾಸೀನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಅಥವಾ ಮಾಡಿ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದರು.
ಅವರ ಗೇಲಿಗೆ ವಾಗಲೂ ಗುರಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದುದು ಅಜ್ಜನೇ ಹೊರತು ಅಜ್ಜಿಯಲ್ಲ. ನಾನು ಸದಾ ಅಜ್ಜನ ಪರವಹಿಸಿ, ಅಜ್ಜಿಯ ಸಿಡಿಮಿಡಿ ಸ್ವಭಾವನ್ನು ಖಂಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹಲವು ಮುಖ. ಬಾರಿ ಬಾರಿಗೆ ” ಲವ್ ಯೂ” ಎಂದು ಮುತ್ತು ಕೊಡುವುದು ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯರ ರೀತಿ. ಕುಂಟುಂಬದ ಮುಂದೆ ಸಹ ಪತ್ನಿ/ ಪತಿಯ ಬಗೆಗಿನ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಸಂಕೋಚಿಸುವುದು ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರ ಪೀಳಿಗೆಯ ಪರಿಯಾಗಿತ್ತು. ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿಯರ ಈ ವಿಚಿತ್ರ, ದಿನನಿತ್ಯದ ಕಲಹದ ಹಿಂದಿರುವ ಕಾಳಜಿ, ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನನಗೆ ಕೆಲ ವರ್ಷಗಳೇ ಬೇಕಾದವು. ಈ ಹೊಸ ರೀತಿಯ, ನಿಜಕ್ಕೂ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಈ ಪ್ರೇಮ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ಇಂದು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

💘 ಈ ಪ್ರೇಮ ಸಂಭಾಷಣೆ 💘

ನಮ್ಮ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಅಯಿತು ಅರವತ್ತು ವರುಷ,
ಆರಾಮಕುರ್ಚಿ ತೂಗುತ್ತ, ನಗುತ್ತ ನುಡಿದ ವೃದ್ಧ ಪುರುಷ.
ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು, ಮರಿಮಕ್ಕಳು, ಬದುಕೆಲ್ಲ ಹರುಷ,
ನಮಗಿನ್ನೇನು ಬೇಕು, ನಮ್ಮದಾಗಿರೆ ಆರೋಗ್ಯ, ಆಯುಷ್ಯ.

ವರ್ಷಗಳು ಉರುಳುತ್ತವೆ ತಂತಾನೆ, ಬೇಕಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಮುದುಕ,
ದಿನಾ ಸಂಜೆ ಅದ ಮತ್ತೆ, ಮತ್ತೆ ವದರುತ್ತೀಯ ಯಾಕ?
ಸುಕ್ಕುಗಟ್ಟಿದ, ಲಕ್ಷಣದ, ಬಿಳಿಮೊಗವ ತಿರುಗಿಸಿದಳಾಕೆ,
ತುಟಿಯಂಚಿನಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿಸಿ ಕಿರುನಗೆಯ ಪುಳಕ.

ಬಿಳಿಧೋತರ ಕೊಡವಿ, ಊರುಗೋಲ ಅದುಮಿ ಎದ್ದು,
ಪೊಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿದ್ದ ಬಿಸಿಬೋಂಡ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಮೆದ್ದು.
ಅಜ್ಜನುಲಿದ, “ಹಿಡಿ, ಹಿಡಿ ಬಾಯಿಗೆ ಹಿತ, ನೀನೂ ತಗೋ ಸ್ವಲ್ಪ,
ಮರೆಯದೆ ಕುಡಿ ಹಾರ್ಲಿಕ್ಸನ್ನು, ನೀನು ತಿನ್ನುವುದು ಅಲ್ಪ.”

ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಹೋದೆಯಾ ನೀನು ಸಂಜೆಯ ಸಂತೆಗೆ,
ವಾಹನಗಳ, ಎಳುಬೀಳುಗಳ ಭಯವಿಲ್ಲವೆ ನಿನಗೆ.
ನಿನ್ನ ಒಳಿತಿನ ಬಗೆಗೆ ಸದಾ ಚಿಂತೆ ನನಗೆ
ದೂಡುವೆ ಬಹುಬೇಗ ನನ್ನ ನೀ ಚಿತೆಗೆ.

ವಾರಕ್ಕೆರಡು ಬಾರಿಯಾದರೂ ನಡೆವ ಈ ಕದನ,
ರಾಜಿಯಾಗದ, ಮುಗಿಯದ ವಿಚಿತ್ರ ಕವನ.
ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿಯ ಜೀವನದ ಈ ಪ್ರಯಾಣ,
ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳಿಗಿದು ಮುಗಿಯದ ಪುರಾಣ.

ಆಳ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಈ ಪ್ರೀತಿ,
ಕವಿ ಲೇಖನಿಗರಿವಿಲ್ಲಇದರ ರೀತಿ.
ಕಷ್ಟಸುಖದಲ್ಲಿ ಸಾಗಿ, ಮಾಗಿಬಂದ ಈ ಪ್ರೇಮ,
ಇದಕ್ಕಿಲ್ಲ ಹೋಲಿಕೆ, ಈ ಪ್ರೇಮ ಅನುಪಮ.

–ಡಾ. ದಾಕ್ಷಾಯಿಣಿ ಗೌಡ

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

ಜೀವ ಕಳೆ

ಮೈ ತುಂಬಿ ಅರಳಿವೆ ಇಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದು ಗುಲಾಬಿ

ಕಣ್ ತುಂಬಲು ನಡೆಸಿವೆ ಒಂದೊಂದು ದಳವೂ ಲಾಬಿ

ಮೊಗ್ಗಲಿ ಕಂಡರೂ ಕಾಣದ ಸಣ್ಣ ಹರಳುಗಳಂತೆ

ಮತ್ತೆ ಬೆರೆತ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದೋಕುಳಿಯಂತೆ

ದಳಗಳು ಬಲಿತಂತೆ ಬಣ್ಣ ಬದಲಿಸುತ ಬೆಳೆವುದು

ಸುಂದರದ ಹಂದರವದು ಮನಸನು ಸೆಳೆವುದು

ಒಂದೇ ಗಿಡದಲಿ ಕಂಡಂತೆ ಸುಮ ವನವನು

ಸವಿದಿದೆ ಮನಸು  ಅಮೃತದ ಒಂದೊಂದು ಹನಿಯನು

ಬಣ್ಣಗಳ ಮೆರುಗು ನೋಡುವ ಕಣ್ಣು ಧನ್ಯವೋ

ಮೆರುಗನು ಸವಿದು ಮೈ ಮರೆವ ಮನಸು ಧನ್ಯವೋ

ಗಿಡಗಳು ಮಾತನಾಡವು ಎಂಬುದನು ಬಲ್ಲಿರಿ

ಹೂಗಳ ನಗುವಿಗೆ  ನಮ್ಮ ಕಣ್ಗಳು ಕಿವಯಾದವು ಅರಿಯಿರಿ

ಧನ್ಯವಾದಗಳನಿಲ್ಲಿ ಸಲ್ಲಿಸುವುದು ಹೇಳಿ ಯಾರಿಗೋ

ಮಾಲೀಕರಿಗೋ, ಮೇಲೆ ಮಣ್ಣಿಗೋ, ಒಳಗೆ ಬೇರಿಗೋ

ಜೀವ ಕಳೆಯಿಲ್ಲಿ ಎದುರಿಗಿದೆ, ಮರೆ ಮಾಚಿದೆ

ಮುಳ್ಳುಗಳ

ಅಂತೆಯೇ ನಮ್ಮ ಜೀವನವಿರಬೇಕು ಸುಖಿಸುತ

ಮರೆ ಮಾಚುತ ಕಹಿಗಳ

–ವಿಜಯನರಸಿಂಹ