ಆತ್ಮೀಯ ಓದುಗರೇ ! ಈ ವಾರದ ನನ್ನ ಸಂಪಾದಕೀಯ ಅವಧಿಯ ಕಡೆಯ ಸಾಪ್ತಾಹಿಕ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರಂಗದ ಮೇರುನಟ, ವರನಟ ಡಾ||ರಾಜ್ ಕುಮಾರ್ ಅವರನ್ನು ತಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ನೇರ ದರ್ಶನ ಪಡೆದ ಕೃತಾರ್ಥದ ಸವಿ ನೆನಪನ್ನು ನಮ್ಮ ಸದಸ್ಯರಾದ ಡಾ||ಶ್ರೀರಾಮುಲು ಅವರು ‘ ನಾನು ಕಂಡ ಡಾ|| ರಾಜ್ ಕುಮಾರ್- ಒಂದು ಸ್ಮರಣೆ ‘ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗೂ ೨೭ನೇ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ನಂದು ಮಗಳ ದಿನಾಚರಣೆಯ ಅಂಗವಾಗಿ ಡಾ||ವೀರೇಶ್ ಪಾಟೀಲ್ ಅವರು ‘ಅಪ್ಪಾ ತೂಗು ನೀ ನನ್ನ ‘ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಮುಗ್ದ ಮನದ ಬೃಹತ್ ಭಾವನೆಯ ಮುದ್ದಾದ ಚಿತ್ರಗವನ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಓದಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿ.
ನನ್ನ ಸಂಪಾದಕೀಯ ಅವಧಿಯ ಸಂಚಿಕೆಗಳನ್ನು ಓದಿ ಆನಂದಿಸಿದ್ದೀರಿ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ. ಅನಿವಾಸಿಯ ಮುಂದಿನ ಸಂಪಾದಕಿಯಾಗಿ ಶ್ರೀಮತಿ. ಅಮಿತಾ ರವಿಕಿರಣ್ ಅವರು ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಲಿದ್ದಾರೆ. ಅವರಿಗೆ ಶುಭ ಕೋರುತ್ತಾ ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತಿದೇನೆ. ಧನ್ಯವಾದಗಳು. -ಸವಿ.ಸಂ

ನಾನು ಕಂಡ ಡಾ||ರಾಜಕುಮಾರ್- ಒಂದು ಸ್ಮರಣೆ

ನಾನು ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದ್ದ ಜಾಗ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ. ಅದು ಚಾರಿತ್ರಿಕ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಪುರಾತನವೂ
ಪ್ರಖ್ಯಾತವೂ ಆಗಿದ್ದು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕೇಂದ್ರಬಿಂದು ಆಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ”ಸಹೃದಯತೆ ಮತ್ತು ವಿಧೇಯತೆಗೆ ಮನೆಮಾತಾದ,
ಹಸನ್ಮುಖಿ ಸ್ಥಳೇಯ ಜನರಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು” ಎಂಬ ಖ್ಯಾತಿಯಿದ್ದ ಸ್ಥಳವಾಗಿತ್ತು. ಬ್ರಿಟಿಷರ ಆಡಳಿತ ಕಾಲದಲ್ಲಿ
ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆಯ ಹೆಸರು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರಲ್ಲೂ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಏ ವಿ ರೋಡ್.
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮದ ಬಳಿಕ ಭಾರತದ ವಿಭಜನೆಯಾದ ಮೇಲೆ ಹಿಂದೂ ಮುಸ್ಲಿಂ ಗಲಾಟೆಯಿಂದ ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರು
ಎಲ್ಲವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಆಂಧ್ರ-ಕರ್ನಾಟಕ ಸರಹದ್ದಿನಿಂದ ವಲಸೆ ಬಂದರಂತೆ. ನಮ್ಮ ತಾಯಿಯವರು
ಆದವಾನಿ ಕಡೆಯವರು. ತೆಲುಗು ಮಾತೃಭಾಷೆ ಆದರೂ ಅವರ ಪೂರ್ವಜರು ಎರಡೂ ಕಡೆ ಕನ್ನಡವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ
ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾನು ಜನ್ಮತಾಳಿ ಬೆಳೆದದ್ದು ಕರ್ನಾಟಕದ ಆಗ್ನೇಯಭಾಗದ ಚಿಂತಾಮಣಿಯಲ್ಲಿ. ಪ್ರಾಥಮಿಕ
ಶಾಲೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಎಲ್ಲವಿದ್ಯಾ ಭ್ಯಾಸ ನಾನು ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ ಮಾಡಿದ್ದು. ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆಗೆ ಭೇಟಿ ಕೊಟ್ಟಾಗ ಎಲ್ಲಾ ಅಯೋಮಯ! ಇದು ನಾ ಬೆಳೆದು ಬಂದ ಸ್ಥಳವೇ ಎನಿಸಿತು. ಸುಮಾರು ನಾಲಕ್ಕುವರೆ ದಶಕಗಳಿಂದ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ನಲ್ಲಿ
ವಾಸಿವಾಗಿರುವ ನನಗೆ ದಂಗು ಬಡದಂತಾಯಿತು. ನನ್ನಾಕೆ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಬಳ್ಳಾರಿಯಲ್ಲಿ. ಆಕೆಯದೂ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾ ಸ ಬೆಂಗಳೂರಿನ
ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆಯ ಮಾಡೆಲ್ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಬೆಂಗಳೂರು ಮಹಾರಾಣಿ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ.
ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ ಹೆಸರು ಬಂದದ್ದು ಆಗಿನ ಮಹಾರಾಜರಾಗಿದ್ದ ಜಯಚಾಮರಾಜೇಂದ್ರ ಒಡೆಯೆರಿಂದ . ಆರಂಭದಲ್ಲಿ
ಜಯಚಾಮರಾಜೇಂದ್ರ ರಸ್ತೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತಿತ್ತು ನಂತರ ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ ಎಂದು ಹೆಸರುವಾಸಿ ಆಯಿತು.
ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿದ್ದು 1880 ರಲ್ಲಿ ಎಂದು ಇತಿಹಾಸ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಆಗಿನ ಜನಸಂಖ್ಯೆ 80,000 ಮಾತ್ರ .
ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಜನಸಂಖ್ಯೆ , ಬಡತನ, ನೈರ್ಮಲ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯದ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಕೆಲವು ನವವಿಸ್ತಾರಗಳನ್ನು
ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಿದರಂತೆ, ಅಂತಹ ಬಡಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ ಮೊದಲನೆಯದು ಅಂತ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಸುರೇಶ
ಮೋನಾರಿಂದ ತಿಳಿದುಬರುತ್ತದೆ.

A V ರೋಡು

ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ಐದು ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆಗಳಿದ್ದವು. ಅವಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಂದನೆ, ಎರಡನೇ , ಮೂರನೇ ,
ನಾಲ್ಕನೇ ಮತ್ತು ಐದನೇ ರೋಡುಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯುವದು ಜನರೂಢಿಯಾಗಿತ್ತು. ನಾವು ವಾಸುತಿದ್ದ ಫಸ್ಟ್ ಮೇನ್
ರೋಡಿನ ಮತ್ತೊಂದು ಹೆಸರು A V Road ಎಂತಲೇ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ರಸ್ತೆ. A V ಅಂದರೆ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ವಿಕ್ಟರ್. ಬಹಳ ಜನರು
ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ವಿಕ್ಟರ್ ನ ಹೆಸರು ಕೇಳಿರದಿದ್ದರೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಿಲ್ಲ. ಈತ ವಿಕ್ಟೋರಿಯಾ ರಾಣಿಯ ಮೊಮ್ಮಗನಾಗಿದ್ದ. ಈತ 1889ರಲ್ಲಿ
ಭಾರತ ಪ್ರವಾಸ ಕೈಗೊಂಡು ಅನೇಕ ಕಡೆ ಭೇಟಿ ಕೊಟ್ಟನಂತೆ. ಆತನೇ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಲಾಲ್ಬಾಗ್ ದ ಗ್ಲಾಸ್ ಹೌಸ್ ಗೆ
ಅಡಿಪಾಯ ಹಾಕಿದ್ದ ದಾಖಲೆ ಇವೆ (30/11/1889 ರಂದು). ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ಸಮಾಜದ ತರಹದ ಜನರು
ವಾಸವಾಗಿದ್ದರು. ಅವರಲ್ಲಿ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರದ ದಿಗ್ಗಜರು, ಸಂಸ್ಕೃತ ಪಂಡಿತರು ಮತ್ತು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವೈದ್ಯರು. ಇಲ್ಲಿನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ
ಪುರಾತನ ಕಟ್ಟಡಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತ ಕಾಲೇಜು ಒಂದು. 1915 ರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾದ ಸುಪ್ರಸಿದ್ದ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಷತ್ತು
ಈಗಲೂ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಪುರಾತನ ಕೋಟೆ, ವೆಂಕಟೇಶ್ವರಸ್ವಾಮಿ ದೇವಸ್ಥಾನ ಹಾಗು ಅದರ
ಎದುರಿಗೆ ಇರುವ ಮತ್ತು ನಾನು ಓದಿದ ಬೆಂಗಳೂರು ವೈದ್ಯಕೀ ಯ ಕಾಲೇಜು, ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನನ ಅರಮನೆ ಮತ್ತು
ವಿಕ್ಟೋರಿಯಾ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಎಲ್ಲ ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಸಮೀಪದಲ್ಲಿ ಇರುವುದು ವೈಶಿಷ್ಠ್ಯ. ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಗೆ ಈ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ವೀಕ್ಷಸಿಲು
ತುಂಬ ಅನಕೂಲ. ಈಗ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಹೊಸ ಹೊಸ ವಿಸ್ತಾರಗಳು ಬಂದು, ತುಂಬ ಜನಕ್ಕೆ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳದಿಲ್ಲ
ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.

AV ರೋಡು ಆಯಿತು ಆಲೂರು ವೆಂಕಟರಾವ್ ರಸ್ತೆ

1960 ರಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆಗಳಿಗೆ ಪುನರ್ನಾಮಕರಣವಾದಾಗ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ವಿಕ್ಟರ್ ರೋಡಿಗೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಏಕೀಕರಣಕ್ಕೆ ಹೋರಾಡಿದ
ಕರ್ನಾಟಕದ ಕುಲಪುರೋಹಿತ ಎಂದೇ ಹೆಸರಾದ ಶ್ರೀ ಆಲೂರು ವೆಂಕಟರಾವ್ ಅವರ ಹೆಸರಿಟ್ಟರು. ಈ ಪ್ರದೇಶದ
ಸುತ್ತುಮುತ್ತಲೇ ಕನ್ನಡ ಚಳುವಳಿ ಆರಂಭವಾದದ್ದನ್ನು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ.

1962 ರಲ್ಲಿ ನಾಡಿನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕಾದಂಬರಿಕಾರರಾಗಿದ್ದ ಆ ನ ಕೃಷ್ಣರಾವ್ ಅವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಖ್ಯಾತ ಪತ್ತೇದಾರಿ
ಕಾದಂಬರಿ ಲೇಖಕ ಮ ರಾಮಮೂರ್ತಿ ಅವರ ಸಹಾಯದಿಂದ ಕನ್ನಡ ಚಳುವಳಿ ಆರಂಭವಾದದ್ದು ಇಲ್ಲಿಂದಲೇ .
ಅದಾದ ನಂತರ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಜನರಲ್ಲಿ ಸಹ ಬಹಳಷ್ಟು ಬದಲಾವಣೆಯಾಯಿತು ಎಂದರೆ
ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿ ಆಗಲಾರದು. ಅದು ಪ್ರಗತಿಯ ಮೊದಲ ಮೆಟ್ಟಲು. ಈ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ನಾನು ಸಹ ನನ್ನ ಇಬ್ಬರು ಮಿತ್ರರ
ಜೊತೆಗೆ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದ ನೆನಪು. ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನ ಹೆಸರು ಕೆ ಪ್ರಭಾಕರ ರೆಡ್ಡಿ. ಆತ ”ಕನ್ನಡ ವೇದಿಕೆ’’ಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಆಗಿದ್ದರು
ಮತ್ತು ನಿವೃತ್ತ ಕನ್ನಡ ಕಲಾವಿದರ ಏಳಿಗೆಗಾಗಿಯೂ ಬಹಳಷ್ಟು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಕಳೆದ ವರ್ಷ ನಾನು
ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಭೇಟಿ ಕೊಟ್ಟಾಗ ನನ್ನ ಒಬ್ಬ ಮಿತ್ರನ ಹೆಸರನ್ನು ಆಲೂರು ವೆಂಕಟರಾವ್ ಪಕ್ಕದ ಅಡ್ಡರಸ್ತೆಗೆ (ಕೃ. ಪ್ರಭಾಕರ
ರೆಡ್ಡಿ ರಸ್ತೆ) ಕೊಟ್ಟದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ ಅವರ್ಣನೀಯ ಆನಂದವಾಯಿತು.

ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರಂಗದ ಉದಯ

1950 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ತಮಿಳು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಮಟ್ಟಿಗೆ ತೆಲುಗು ಚಿತ್ರಗಳ ಪ್ರಭಾವ ಎಲ್ಲಕಡೆಗೆ ಪಸರಿಸಿತ್ತು. ಇದರಿಂದ
ಬಡವಾದದ್ದು ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರಗಳು. ಆಗಲೋ ಈಗಲೋ ಒಂದು ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರ ಬಿಡುಗಡೆ ಆಗುತಿತ್ತು. ಅವುಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಖ್ಯಾತ
ರಂಗನಾಟಕ ನಟರೇ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಕೇಳಬರುತ್ತಿದ್ದ ಹೆಸರುಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರದು ಶ್ರೀ ಕೆಂಪರಾಜ್ ಅರಸು
ಅನ್ನುವವರು. ಅವರು ದಿವಂಗತ ಮುಖ್ಯ ಮಂತ್ರಿ ದೇವರಾಜ ಅರಸು ಅವರ ಸಹೋದರರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಒಂದು ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ
ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಕುದುರೆ ಹಾರಿಸುವಂತೆ ತೋರಿಸಿಲು, ಒಂದು ಕುದುರೆಗೆ ಹಗ್ಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಮೇಲೆ ಏರಿಸಿ ಚಿತ್ರೀಕರಣ
ಮಾಡಿದರಂತೆ! ಆನಂತರ ಬಂದವರು ಆರ್ ನಾಗೇಂದ್ರ ರಾವ್, ಸುಬ್ಬಯ್ಯ ನಾಯ್ಡು (”ಭೂತಯ್ಯನ ಮಗ ಅಯ್ಯು ” ಖ್ಯಾ ತಿಯ
ಲೋಕೇಶ್ ಅವರ ತಂದೆಯವರು) ಮುಂತಾದವರು. ಈಗಿನವರಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಇವರಿಗೆ ದೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಸಂಭಾವನೆ
ಅತ್ಯಲ್ಪ. ತದನಂತರ ಬಂದ ಪ್ರಖ್ಯಾ ತ ಗುಬ್ಬಿ ವೀರಣ್ಣ ಮತ್ತು ಅವರ ಪತ್ನಿ ಬಿ ಜಯಮ್ಮ ಅವರಿಂದ ಕನ್ನಡ ನಾಟಕರಂಗಕ್ಕೆ
ಮತ್ತು ಚಿತ್ರರಂಗಕ್ಕೆ ಸಂದ ಕೊಡುಗೆ ಅಪಾರ.

ಉದಯೋನ್ಮುಖ ನಟ ರಾಜಕುಮಾರ್

ಅದು ಬಹುಶಃ 1954ನೆಯ ಇಸವಿ ಇರಬೇಕು. ರಾಜಕುಮಾರ್ ಅವರ ಬೇಡರ ಕಣ್ಣಪ್ಪ ಚಿತ್ರ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿ ಕನ್ನಡ
ಚಿತ್ರರಂಗದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಜಯಭೇರಿ ಹೊಡೆಯಿತು. ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಕಲ್ಯಾ ಣ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಸಪ್ತಋಷಿಯಾಗಿ
ಪಾತ್ರವಹಿಸಿದ ರಾಜಕುಮಾರ್ ಅವರ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಹೀಯಾಳಿಸಿ ಅವರಿಗೆ ಬೇರೊಬ್ಬರು ಧ್ವನಿ ದಾನ ಮಾಡಿದದ್ದನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ
ನಂಬಲೂ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಆ ಚಿತ್ರದ ಹಾಡುಗಳು ಇಂದಿಗೂ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿವೆ. ಜನಗಳು ಈಗಲೂ ಗುನುಗುನಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಆ
ಹಾಡುಗಳು ಮತ್ತು ರಾಜಕುಮಾರವರ ನಟನೆ ಚಿರಸ್ಮರಣೀಯ. ಅವುಗಳ ನೆನಪು ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿ ಇಂದಿಗೂ ಉಳಿದಿದೆ.
ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಗಾಂಧಿನಗರದ ಗುಬ್ಬಿ ವೀರಣ್ಣ ಥೀಯೇಟರ್ನಲ್ಲಿ ’ಕನ್ನಡ ಕಲಾವಿದರು” ಎಂಬ ಹೊಸದಾಗಿ ಆರಂಭಿಸಿದ
ಗುಂಪು ಒಂದು ನಾಟಕವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿತು. ಅದರಲ್ಲಿ ಉದಯೋನ್ಮುಖ ನಟರಾಗಿದ್ದ ರಾಜಕುಮಾರ್, ಅದ್ವೀತಿಯ ಹಾಸ್ಯ
ನಟ ನರಸಿಂಹರಾಜು, ಖ್ಯಾತ ಬಾಲಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಜಿ ವಿ ಅಯ್ಯರ್ ಅವರು ಒಂದು ಕಂಪನಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ನಾಲ್ಕು
ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದರು.
ಅದೇ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಾನೊಬ್ಬ ಸ್ಕೌಟ್ ಸ್ವಯಂ ಸೇವಕನಾಗಿದ್ದೆ. ನಮ್ಮ ಶಾಲೆ ಫೋರ್ಟ್ ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ಬಳಿ ಇರುವ
ಸ್ಕೌಟ್ ಹೆಡ್ಕ್ವಾ ರ್ಟರ್ಸ್ ನಿಂದ ಕೆಲವರನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಅದರಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಒಬ್ಬ. ನಮಗೆ ಆ
ಥಿಯೇಟರ್ ಉಸ್ತುವಾರಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದ್ದರು. ಸುದೈವದಿಂದ ನನಗೆ ಸ್ಟೇಜ್ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿತು. ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕು ಅಂದರೆ ‘ರೋಗಿ ಬಯಸಿದ್ದು ಹಾಲು ಅನ್ನ, ವೈದ್ಯ ಹೇಳಿದ್ದೂ ಹಾಲು ಅನ್ನ ‘ ಅನ್ನೋಹಾಗಿ ನಾಟಕ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಹೊರ ಬಾಗಿಲುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿದ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ವ್ಯತ್ಯಯವಿಲ್ಲದೆ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ಸದವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಆಗ ನನ್ನ ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಪಾರವೇ ಇಲ್ಲ!
ನಟರಲ್ಲಿ ನಾಲ್ವರು ಬಿಳಿಯ ಪಂಚೆ ಮತ್ತು ಅಂಗಿ ತೊಟ್ಟು ವಿಜೃಂಭಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ನರಸಿಂಹರಾಜು ಬಂದಾಗ ತಮ್ಮ
ಬಲಗೈಗೆ ಬಿಳಿ ಡ್ರೆಸ್ಸಿಂಗ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಅವರಿಗೆ ದೀಪಾವಳಿ ಪಟಾಕಿಯ ಅವಾಂತರದಿಂದ ಗಾಯವಾಗಿತ್ತೆಂದು ನಂತರ
ತಿಳಿಯಿತು. ಅವರೆಲ್ಲರ ಮಧ್ಯೆ ಶ್ವೇತಾಂಬರ ರಾಜಕುಮಾರವರು ತುಂಬಿದ ಕಳೆಯಿಂದ, ಧರೆಗೆ ಇಳಿದ ಗಂಧರ್ವನಂತೆ
ಕಾಣುತಿದ್ದರು. ಆ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಅವರ ಮೇಲಿದ್ದ ಅಭಿಮಾನ ದ್ವಿಗುಣವಾಯಿತು ಅಂದರೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ವಲ್ಲ.

ಇದಾದ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳ ನಂತರ ರಾಜಕುಮಾರವರ ಇನ್ನೊ ಂದು ನಾಟಕವನ್ನು ನೋಡುವ ಅವಕಾಶ ಒದಗಿ ಬಂದಿತು. ಈ
ಬಾರಿ ’8 ಆಣೆ ತರಗತಿ’ಯಿಂದ ! ಅವರ ಸುಪ್ರಸಿದ್ಧ ”ವೀರ ಎಚ್ಚಮ ನಾಯಕ”ನ ನಾಟಕ ಅಂದು. ಅದರಲ್ಲಿ ಅವರದು
ಅದ್ವೀತಿಯ ಅಭಿನಯವಾಗಿತ್ತು ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಾಗಲಾರದು. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಎಚ್ಚಮನಾಯಕ ಸಭಾಂಗಣಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ದೃಶ್ಯ
ಚಿರಸ್ಮರಣೀಯ. ಕಣ್ಣುಗಳ್ಳನ್ನು ಕುಕ್ಕವ ವಿದ್ಯುತ್ ಶಕ್ತಿ ದೀಪಗಳು, ಭೋರ್ಗರೆವ ಪಕ್ಕ ವಾದ್ಯಗಳ ಧ್ವನಿಯಿಂದ,
ರಾಜಕುಮಾರವರು ಹೃದಯಾಳಾಂತರದಿಂದ, ಕೋಪಗರ್ಭಿತ ಮುಖ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಆಕ್ರಮಣಕಾರರಿಂದ ಛಿನ್ನವಿಚ್ಛಿನ್ನವಾದ
ಉಗ್ರನರಸಿಂಹನನ್ನು ಸಂಬೋಧಿಸುವ ಮಾತುಗಳು ಪ್ರತಿ ಭಾರತೀಯನ ಎದೆಯನ್ನು ಛೇದಿಸಿ ನುಗ್ಗಿ ರಕ್ತವನ್ನು
ಬಿಸಿಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಬಾಲ್ಯಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿದು ಹೋಗಿವೆ. ನಾನು ಅವರ
ಎಂತಹ ಕಟ್ಟಾ ಅಭಿಮಾನಿಯಾದೆ ಎನ್ನುವದರ ಸಾಕ್ಷಿಯೆಂದರೆ, ನಾನು ಈ ದೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಎರಡೇ
ಫೋಟೋಗಳು ಇದ್ದವು: ಒಂದು ನನ್ನ ಕುಟುಂಬದ್ದು, ಇನ್ನೊಂದು ಡಾಕ್ಟರ್ ರಾಜಕುಮಾರವರದು! He was an
institution. ಅವರಂಥ ಕಲಾವಿದರು ’ನ ಭೂತೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ!’ ಎನ್ನಬಹುದು.

– ಡಾ||ಶ್ರೀರಾಮುಲು

♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣

ಅಪ್ಪಾ ತೂಗು ನೀ ನನ್ನ

-ಡಾ||ವೀರೇಶ್ ಪಾಟೀಲ್